પિતાએ રીક્ષા ચલાવીને દીકરા માટે ભણવાનો ખર્ચો કાઢ્યો…દીકરાએ પહેલી વાર માં જ UPSC પરીક્ષા પાસ કરીબન્યો…જાણો અનોખી કહાની
જો આપણે આપણા દેશમાં કારકિર્દી વિશે વાત કરીએ તો, થ્રી આઇઝ (3 I) માટે કોઈ સ્પર્ધા નથી. આ ત્રણ આંખોમાં IIT, IIM અને IASનો સમાવેશ થાય છે. જોકે, આ ત્રણમાંથી એક IAS રેન્ક સર્વોચ્ચ છે. IAS અધિકારી બનવા માટે, આપણા દેશમાં લાખો વિદ્યાર્થીઓ UPSC સિવિલ સર્વિસની પરીક્ષા આપે છે, પરંતુ તેમાંથી માત્ર 100-150 કે તેથી ઓછા વિદ્યાર્થીઓ જ IAS ની પોસ્ટ મેળવવા સક્ષમ છે.
આવી સ્થિતિમાં જેઓ આ પરીક્ષા પાસ કરે છે અને IAS ની પોસ્ટ મેળવે છે, સમાજમાં તેમનું સન્માન ઘણું વધી જાય છે. આ ખાસ કરીને એવા લોકો માટે સાચું છે કે જેઓ એવા ઘરોમાંથી આવે છે જ્યાં સંસાધનો ખૂબ જ દુર્લભ છે. આવી સ્થિતિમાં આજે અમે તમને એક એવા IAS ઓફિસરની સફળતાની કહાણી વિશે પણ જણાવીશું જેણે હજારો મુશ્કેલીઓનો સામનો કરવા છતાં પણ પોતાના દૃઢ નિશ્ચય અને મહેનતના બળ પર IAS ઓફિસર બનવાનું સપનું પૂરું કર્યું.
અમે વાત કરી રહ્યા છીએ IAS ઓફિસર ગોવિંદ જયસ્વાલની. તેના પિતા રિક્ષાચાલક હતા. બનારસની સાંકડી શેરીઓમાં 12 x 8 ભાડાના મકાનમાં રહેતા, ગોવિંદનો પરિવાર ભાગ્યે જ દિવસમાં બે સમયનું ભોજન કરી શકતો હતો. તમને જણાવી દઈએ કે ગોવિંદના ઘરમાં તેના માતા-પિતા સિવાય બે બહેનો પણ છે.
તદુપરાંત, તેનું ઘર એવી જગ્યાએ હતું જ્યાં અવાજની કમી ન હતી. તેમના ઘરની આસપાસ ફેક્ટરીઓ અને જનરેટરના ઘોંઘાટમાં એકબીજા સાથે વાત કરવી પણ ખૂબ મુશ્કેલ હતું. નાહવા-ધોવાથી માંડીને ખાવા-પીવા સુધીના તમામ કામ આ નાનકડા ઘરમાં જ કરવાના હતા. જો કે, આવી સ્થિતિમાં જીવ્યા પછી પણ ગોવિંદે શરૂઆતથી જ તેના અભ્યાસમાં સંપૂર્ણ ધ્યાન આપ્યું હતું.
ઘરની નબળી આર્થિક સ્થિતિને કારણે, ગોવિંદે તેના અભ્યાસ અને પુસ્તકોના ખર્ચને પહોંચી વળવા માટે 8 માં ધોરણમાં પોતાના કરતા નાના બાળકોને ટ્યુશન કરવાનું શરૂ કર્યું. તેના પિતા રિક્ષાચાલક હોવાને કારણે અને પરિવારની નબળી આર્થિક સ્થિતિને કારણે, ગોવિંદને ઘણીવાર લોકો ટોણા મારતા હતા કે, “તમે ગમે તેટલું ભણો તો પણ તમારે રિક્ષા ચલાવવી જ જોઈએ.” જો કે, આ બધું હોવા છતાં, ગોવિંદે ક્યારેય તેનું ધ્યાન તેના અભ્યાસમાંથી ભટકવા દીધું નહીં. ગોવિંદ કહે છે, “મારે વાળવું અશક્ય હતું. જો કોઈ મને નિરાશ કરતું હોય, તો હું મારા પરિવારની આર્થિક પરિસ્થિતિ વિશે વિચારીશ.
ઘણી વખત ગોવિંદ ઘરની આસપાસના અવાજોથી એટલો પરેશાન થઈ જતો કે કાનમાં કપાસ નાખીને ભણતો. જ્યારે તેને વધુ સમસ્યાઓ આવતી ત્યારે તે ગણિતના પ્રશ્નો ઉકેલી નાખતો. તે જ સમયે, જ્યારે રાત શાંત હતી ત્યારે તેણે અન્ય વિષયોનો અભ્યાસ કર્યો. આ સિવાય લગભગ 12 થી 15 કલાકનો પાવર કટ રહેતો હતો, જેના કારણે તેને ઘણીવાર મીણબત્તી કે વાસણ પ્રગટાવીને અભ્યાસ કરવો પડતો હતો.
ગોવિંદ તેની સ્કૂલનો ટોપર હતો, જેના કારણે લોકોએ તેને 12મા ધોરણ પછી એન્જિનિયરિંગ કરવાની સલાહ આપી. જો કે, તેને પણ કંઈક આવું જ જોઈતું હતું, પરંતુ જ્યારે તેને ખબર પડી કે અરજી ફોર્મ ભરવાની ફી 500 રૂપિયા છે, ત્યારે તેણે એન્જિનિયરિંગનો વિચાર પડતો મૂક્યો અને બનારસ હિંદુ યુનિવર્સિટી (BHU)માં એડમિશન લીધું, જ્યાં તેને માત્ર 10 માર્ક્સ મળ્યા. રૂ.ની ઔપચારિક ફી.
કૉલેજ દરમિયાન જ ગોવિંદે UPSC પરીક્ષાની તૈયારી કરવાનું વિચાર્યું અને ત્યારથી તૈયારી શરૂ કરી દીધી. કોલેજ પુરી કર્યા પછી પણ ગોવિંદ IAS ઓફિસર બનવાનું સપનું પૂરું કરવા અભ્યાસ કરી રહ્યો હતો. ગોવિંદ કોઈક રીતે અંતિમ પરીક્ષા માટે દિલ્હી આવવામાં અને સારી તૈયારી કરવામાં સફળ રહ્યો.
કૉલેજ દરમિયાન જ ગોવિંદે UPSC પરીક્ષાની તૈયારી કરવાનું વિચાર્યું અને તે સમયથી જ તૈયારી શરૂ કરી દીધી. કોલેજ પુરી કર્યા પછી પણ ગોવિંદ IAS ઓફિસર બનવાનું સપનું પૂરું કરવા અભ્યાસ કરી રહ્યો હતો. ગોવિંદ કોઈક રીતે અંતિમ પરીક્ષા માટે અને સારી તૈયારી માટે દિલ્હી આવવામાં સફળ રહ્યો.
જો કે, આ દરમિયાન તેના પિતાને પગમાં ઊંડો ઘા થયો અને તે સંપૂર્ણપણે બેરોજગાર બની ગયા. તેથી પરિવારે તેમની એકમાત્ર સંપત્તિ, જમીનનો એક નાનો ટુકડો, માત્ર રૂ. 30,000 જેથી તેમનો પુત્ર UPSC કોચિંગ પૂર્ણ કરી શકે. ગોવિંદ તેમના પરિવાર દ્વારા કરવામાં આવેલા બલિદાનને સમજતા હતા, તેથી તેમણે તેમના પરિવારને નિરાશ ન થવા દીધા અને 24 વર્ષની ઉંમરે, 2006 માં, તેઓ તેમના પ્રથમ પ્રયાસમાં 48મો રેન્ક મેળવીને IAS અધિકારી બન્યા.